«Πόσο μακριά είμαστε από την κορυφή;» «Εσυ συνεχίσει να σκαρφαλώνεις και μην σκέφτεσαι» (F. Nietzsche)
Ντιέγκο Φουσάρο (Τορίνο, 1983) διδάσκει ιστορία της φιλοσοφίας στο ινστιτούτο έρευνας IASSP στο Μιλάνο (Ινστιτούτο Προηγμένων Στρατηγικών και Πολιτικών Σπουδών), στο οποίο καλύπτει επίσης τον ρόλο του επιστημονικού διευθυντή. Σπούδασε στο Τορίνο, Ιστορία της Φιλοσοφίας, το 2011 τελείωσε την διδακτορική του διατριβή στη Φιλοσοφία της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Vita-Salute San Raffaele του Μιλάνου, με θέμα τον Reinhart Koselleck. Έχει πραγματοποιήσει επιστημονική έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Bielefeld στη Γερμανία. Το 2017 ανακηρύχθηκε αναπληρωτής καθηγητής στην ιστορία της φιλοσοφίας. Μαθητής του Κοστανζο Πρεβε και του Γιάννη Βαττιμο στο Τορίνο, μελετάει τη φιλοσοφία, την ιστορίας και την δομη των ιστορικών προσωρινοτήτων, με ιδιαίτερη έμφαση στην σκέψη του Φίχτε, Χέγκελ, Μαρξ και την «Ιστορία των Γερμανικών εννοιών». Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τη διαμόρφωση και την άσκηση μιας «κρίσιμης ιστορίας των ιδεών», αντιλαμβανόμενη σαν πειθαρχία που κατευθύνει την προσοχή του διαχρονικά στα ρήγματα και στις ασυνέχειες που παράγονται κατά την μετάδοση των πολιτιστικών μορφών και συμβολίζουν μια καθορισμένη μορφή πολιτισμού και συγχρόνως, στον σύνδεσμο που εμφανίζονται σε κάθε ιστορική στιγμή μεταξύ της σκέψης και των πολιτισμικών κωδικών, αφενός, και των ταπεινών συνθήκων της παραγωγής και της εξουσίας, από την άλλη, δείχνοντας το εκτεταμένο δίκτυο της συν επίπτωσης λαμβάνοντας ως προνομιακο αντικείμενο ανάλυσης την «ζώνα των ελευθέρων συναλλαγών» μεταξύ των ιδεών και πραγματικότητας, μεταξύ εννοιολογικών αστερισμών και κοινωνικοπολιτικών αστερισμών
Υπό αυτό το πρίσμα, η έρευνά του επικεντρώνεται, πρώτον, στο γαλαξία των συγγραφέων που έχουν προσπαθήσει να αναπτύξουν μια μέθοδο για την ιστορία των ιδεών, των μετάφορων και των εννοιών (Foucault, Blumenberg, Koselleck) και, από την άλλη πλευρά, στη προέλευση, πληροφόρηση και στις σημασιολογικές μετατοπίσεις της έννοιας της «ιστορίας» από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η προσοχή του επικεντρώνετε στον γερμανικό ιδεαλισμό, στους προγενέστερους (Σπινόζα) και στους διαδόχους του (Μαρξ), με έμφαση στην ιταλική σκέψη (Γκράμσι, Τζεντιλε). Τον Ιούλιο του 2013, η εφημερίδα «La Repubblica» τον χαρακτήρισε ως έναν από τους τρεις πιο υποσχόμενους νέους Ευρωπαίους φιλοσόφους. Διευθύνει τη φιλοσοφική σειρά «I Cento Talleri» του εκδοτικού οίκου Prato και είναι ο συντάκτης του Διαδικτυακού προγράμματος «Η φιλοσοφία και οι ήρωες του» (www.filosofico.net). Συνδιευθύνει, επίσης, την φιλοσοφική σειρά «Ιστορία της Φιλοσοφικής Βιβλιοθήκης» του εκδοτικού οίκου Mimesis και to φιλοσοφικό περιοδικό «Koinè». Από το 2008-2012 διετέλεσε γραμματέας της ιστορικής φιλοσοφικής σειράς Bompiani με τον διευθυντή Τζιοβάνι Ρεαλε («Il pensiero occidentale» και «Testi a fronte»). Είναι συντάκτης του “La Stampa” και του “Il Fatto Quotidiano”. Αυτοδιορίζεται «ανεξάρτητη μαθητής του Χέγκελ και του Μαρξ».
Το 2014, παρουσίασε μια μελέτη σχετικά με τον Σιμμελ στο διεθνές συνέδριο στο Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης. Το 2016 έδωσε μια διάλεξη με θέμα τον Γκράμσι στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές χώρες του κόσμου. Το 2017 ίδρυσε το περιοδικό «L’Interesse Nazionale» (www.interessenazionale.net). Μεταξύ των πιο διάσημων βιβλίων του: «Καλώς ήρθατε και πάλι ο Μαρξ» (Bompiani, 2009), «Χωρίς χρόνο». Επιτάχυνση της ιστορίας και της ζωής (Bompiani, 2010), Minima mercatalia. Η φιλοσοφία και ο καπιταλισμός «(Bompiani, 2012),» Το μέλλον είναι δικό μας. Φιλοσοφία της δράσης “( Bompiani, 2014),” Ιδεαλισμός και πράξη. Φίχτε, Μαρξ και Τζεντιλε “( melangolo, 2013),” Αντόνιο Γκράμσι. Το πάθος του να είσαι στον κόσμο «(Feltrinelli, 2015),» Για να σκέφτονται διαφορετικά. Φιλοσοφία της διαφωνίας «(Einaudi, 2017).